صنعت زغالسنگ در حال سقوط بنیادی است و سال 2015 میتواند سالی باشد که در آن تمام شرکتهای زغالسنگ ورشکسته شوند.
بر اساس گزارش سایت ماینینگ، پس از آنکه قیمت
زغالسنگ از اوج خود در سال 2011 سقوط کرد، این صنعت با دوران سختی مواجه
شد. سالها افزایش ظرفیت این صنعت به بازارهای آن ضربه زده و قیمتهای آن
را به کف خود رسانده است.
با شروع سال 2014 اوضاع بازار اندکی تیره و تار شد. تحلیلگران خوش بین
امیدوار بودند که این شرایط موقتی خواهد بود و متصور بودند که عرضه مازاد
با افزایش تقاضا از بین خواهد رفت. اما تقاضا آنچنان که پیشبینی میشد
افزایش پیدا نکرد.
امریکا در حال حاضر چندین سال است که زغالسنگ را کنار گذاشته و به دنبال گاز ارزان و طبیعی، انرژی تجدیدپذیر و کارآمدی انرژی است.
رشد اقتصادی چین اندکی کاهش پیدا کرده اما تلاشهای این کشور برای کنترل
آلودگی راهی طولانی برای کاهش تقاضای زغالسنگ در پیش رو دارد. در حقیقت
شاید چین در حال حاضر به بالاترین سطح مصرف زغالسنگ رسیده باشد و تصور
اینکه این کشور در نظر داشت تا پایان سال 2020 به این هدف برسد وضعیت
شگفتانگیزی را ایجاد کرده است.
با توجه به اینکه بزرگترین مصرفکنندگان زغالسنگ در جهان سعی دارند که خود
را از این سوخت کثیف رها کنند به نظر میرسد که جای اندکی مانور برای
تولیدکنندگان آن به جای مانده است.
این صنعت در حال سقوط بنیادی است و سال 2015 می تواند سالی باشد که در آن
تمام شرکتهای زغالسنگ ورشکسته شوند. چین همچنان می خواهد از میزان مصرف
زغالسنگ خود بکاهد و توانست در ماههای ژانویه – آوریل امسال 8 درصد نسبت
به مدت مشابه سال گذشته از میزان مصرف زغالسنگ خود بکاهد و تا حدی آلودگی
را کنترل کند.
دفتر استانداردهای کنترل آلودگی جیوه از کارخانهها خواسته است که برای
کنترل آلودگی هوا سیستمهای خود را بازسازی کنند. برای بعضی از کارخانهها
مدرنیزاسیون معقولانه و اقتصادی نیست و تنها گزینه این کارخانهها تعطیلی
آن است. گروههای محیط زیست خواهان تسریع این روند هستند و برخی از آنان
نیز بر علیه صاحبان کارخانههایی که زغالسنگ مصرف میکنند، چالشهای حقوقی
ایجادکردهاند.
در بسیاری از مناطق امریکا انرژیهای تجدیدپذیر در حال حاضر ارزانتر از
زغالسنگ است. سرعت تعطیلی این واحدها در سالهای آینده افزایش خواهد یافت و
قرار است با پیگیری این روند تا سال 2025 یک سوم این کارخانهها تعطیل
شوند. با توجه به اینکه بسیاری از این کارخانهها قدیمیتر و کوچکتر بوده و
با ظرفیت کامل بهرهبرداری نمیشوند و برای صنعت زغالسنگ زیانآور
هستند. اگر از تعداد نیروگاههای زغالی کاسته شود از میزان تقاضا برای
زغالسنگ کاسته خواهد شد که شرایط بر آنان سختتر میشود. نه تنها
زغالسنگ ارزش اقتصادی خود را از دست داده است بلکه ارزش معنوی خود را نیز
از دست میدهد.
در اوایل ماه مه کلیسای انگلیس اعلام کرد که دیگر در بخش زغالسنگ
سرمایهگذاری نخواهد کرد و در 27 ماه مه کمپین ضد سرمایهگذاری در زغالسنگ
اعلام کرد که در نروژ به پیروزی بزرگتری دست یافته است و آن اینکه دولت
نروژ که بزرگترین سرمایهگذاری را در صنعت زغالسنگ به میزان 890 میلیارد
دلار انجام داده است، اعلام کرد که دیگر در بخش صنعت زغالسنگ سرمایهگذاری
نخواهد کرد. به هر صورت این کشور 30 درصد از درآمدهای خود را از زغالسنگ
یا برق بدست میآورد و 30 درصد نیروگاههای آن زغالی هستند.
در حال حاضر شرکتهای زغالسنگ در امریکا رو به ورشکستگی میروند و از ارزش سهام آنان در بورس کاسته میشود.
منبع: ایمیدرو