به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی (ایستانیوز)،حالا دیگر دو سال
از روی کار آمدن دولت یازدهم گذشته است. اگر با کلیدواژه هایی که مربوط به
بورس و بازار سرمایه باشد، در شعار های انتخاباتی روحانی کند و کاو کنیم،
این دو جمله را پیدا می کنیم.
1.بهبود شرایط سرمایه گذاری برای بخش خصوصی و رفع موانع کسب و کار با اجرای قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار.
2.تشویق افراد به سرمایهگذاری و جذب سرمایهگذاران خارجی در کشور برای راهاندازی بنگاههای جدید اقتصادی و تولیدی.
واضح است که برای نیل به اهداف ذکر شده، مستحکم سازی بازار سرمایه برای
ورود سرمایه گذار و ایجاد اطمینان در این بازار برای کسب سود مهم ترین کاری
است که باید انجام می شد. اما نگاهی گذارا به وقایع بازار سرمایه در دوسال
گذشته، نشان می دهد که بورس در این روزها حال و روز خوبی نداشته و روزهای
زیادی را در انتظار برای رسیدن به فردایی بهتر بوده است.
از دوازدهم مرداد سال 92 که روحانی و کابینه اش دولت را تحویل گرفتند تا
به امروز شاخص کل بورس ظاهرا حدود 5 هزار واحد رشد کرده است. اما اتفاقی که
در واقع افتاد این بود که از 57 هزار واحد در مرداد 92، تا 88 هزار واحد
در دی ماه 92 صعود کرد. اما در همان روزها که بازار ملتهب و پر هیجان از
آثار توافق ژنو بود، تصویب گران شدن خوارک پتروشیمی ها در مجلس بورس را در
سراشیبی سقوط قرار داد.
در این شرایط بازار، به جز اتفاقاتی مثل بسته شدن و بازشدن نماد
پالایشگاهی ها که مختص خود بازار بود و شوک های مقطعی برای این بازار
داشت، شاهد اتفاقات سیاسی و اقتصادی دیگری هم بود که حواشی زیادی را برای
بازار سرمایه در برداشت. از جمله این اتفاقات می توان به وعده های 5 هزار
میلیارد تومانی وزیر اقتصاد در اردیبهشت امسال و سال گذشته اشاره کرد که
قرار بود به صورت دستوری از بانک ها به بورس تزریق شود اما این اتفاق
نیفتاد. و همه مهتر تغییر مدیریت سازمان بورس پس از ده سال اشاره کرد.
انتظار برای توافق هسته ای
انتظار برای توافق در دو سال گذشته مهمترین فاکتور برای آمدن روزهای خوب
بازار سرمایه بود. شاهد این موضوع هم جهش های هیجانی بازار بعد از توافق
موقت ژنو و بیانیه لوزان است که در دو مقطع بورس را به صورت هیجانی بالا
برد. هرچند هنوز هم فعالان این بازار منتظر توافق دهم تیرماه برای بهبود
شرایط هستند.
به گزارش اقتصادی نیوز، در همین رابطه، کیوان شیخی، رییس مرکز آمار و
اطلاعات شرکت بورس تهران در گفت: وعده های انتخاباتی که از طرف دولتمردان
به مردم داده می شود، بحثی است که سال ها درگیر آن هستیم،اما بحث پاسخگویی
جدی گرفته نمی شود. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته به دلیل بالا
بودن سطح پاسخگویی، باعث می شود که دولت ها هر تصمیم یا برنامه ای جهت سر و
سامان دادن به اقتصادشان ابلاغ می کنند، به صورت دوره ای هم به مردم پاسخ
بدهند.
شیخی خاطرنشان کرد: در دولت یازدهم بحث حمایت از بازار سرمایه با برنامه
ریزی برای بهبود روابط بین المللی که قرار بود ظرف 6 ماه این اتفاقات
بیفتد، صورت گرفت. در واقع دولت برنامه داشت که به صورت علمی وارد فاز
مذاکرات بین المللی شود و 6 ماهه این موضوع را به اتمام برساند. اما
همانطور که مقام معظم رهبری هم گفتند، نمی شود خیلی به این حرف های طرف
مقابل اعتماد کرد. این موضوع باعث شد که تلاطماتی در بازار سرمایه به وجود
بیاید و ابهامی به وجود آمد که دولت تمام پتانسیل های داخلی را به مذاکرات
هسته ای وصل کند.
او افزود: البته در این مدت دولت خوب عمل کرده است،اما گاهی مسئولین حرف
هایی می زنند که انتظارات فعالان بازار سرمایه بالا می رود. البته این که
مسئولین ذات بازار سرمایه را نمی شناسند نیز به بی اعتمادی ها دامن می
زند.به طور مثال حرف هایی که راجع به حمایت بانک ها از بازار سرمایه زده
شد، نیز از همین جنس بود و هرچند حمایت انجام شد اما میزان آن بسیار کمتر
از حدی بود که حرف آن زده شده بود.
رییس مرکز آمار و اطلاعات شرکت بورس تهران گفت: اتفاقات منفی که برای
بازار سرمایه در دولت یازدهم افتاد، حاصل توجه بیش از حد دولت به بانک
هاست. به این شکل که دست بانک ها را برای دادن نرخ سپرده بالا که می تواند
کمر تولید را بشکند باز گذاشتند و بانکها از ابتدا وارد یک رقابت ناسالم
برای جذب سپرده های مردم شدند. به طوری که هیچ تولید کننده ای نمی تواند
این نرخ سپرده را پوشش دهد و در این صورت باید فاتحه تولید و اشتغالزایی را
خواند و فقط شاهد جذب نقدینگی توسط بانک ها و کنترل تورم باشیم.
او فزود:کاهش سود سپرده بانکی و گرایش مردم به سوی اشتغالزایی بهترین کاری
است که دولت باید انجام دهد. در حال حاضر بازده سود در بازار سرمایه که
معکوس P/E است، حدود 22 درصد است اما به دلیل این که از آینده اقتصادی خبر
نداریم و سیاست های اقتصادی ضد تولید است، سرمایه ها کمتر به این سمت می
آید. اگر سیاست های اقتصادی بلند مدت برنامه ریزی شود و تولید رشد کند،
بازار سرمایه هیچ نیازی به حمایت مستقیم نخواهد داشت.